Kod dorsopatii dla ICD-10 jest uogólnionym określeniem, które implikuje obecność zmian w kręgosłupie, które są patologiczne i zwyrodnieniowe. Przy podobnej dorsopatii występują pewne części układu krążenia, struktury nerwowe i mięśnie otaczające kręgosłup. W przypadku opóźnionego rozpoczęcia leczenia, pacjent może rozwinąć międzykręgowy przepukliny, szczypanie naczyń, nerwów i kości, procesów niszczących.
Jakie jest niebezpieczeństwo tej dolegliwości?
Zgodnie z katalogiem medycznej choroby dorsopathies kod 10 oznacza formę przewlekłą osteochondroza, które towarzyszą procesy destrukcyjne chrząstki i tkanki łącznej. W ogromie naszego kraju dolegliwość ta jest lepiej znana jako "osteochondroza kręgosłupa" i wymaga odpowiedniego leczenia. Kod dla ICD-10 zakłada długotrwałe leczenie choroby i stałe środki zapobiegawcze w okresie powolnej dorsopatii.
Co to oznacza dla wykwalifikowanego lekarza? Dzięki temu kodowi może on określić zakres uszkodzeń spowodowanych przewlekłym procesem destrukcyjnym i ukierunkowywać go na dalsze optymalne leczenie pacjenta.
Dorsopatia może mieć wiele charakterystycznych cech, według których wyróżnia się następujące typy patologii:
- Dyskogenna dorsopatia, która pojawia się, gdy dysk międzykręgowy jest przemieszczony, przepuklina, wypukłość lub pęknięcie włóknistego pierścienia.
- Dorsopatia, która ma charakter kręgozębny i jest spowodowana zmianami patologicznymi w kręgach. Zwykle występuje po przeniesionej chorobie Bekhtereva, kiły, zapaleniu szpiku, gruźlicy i różnych urazach.
- Deformacja dorsopatii wyraża się w przesunięciu pojedynczych kręgów względem siebie. Integralność dysków nie jest naruszona.
Zmiany patologiczne i degeneracyjne mogą obejmować różne obszary i segmenty kręgosłupa. Najczęściej obserwowana dorsopatia kręgosłupa lędźwiowego. W tym przypadku dolegliwość pokrywa włókna tkanki nerwowej, układu krążenia i mięśni otaczających stawy i krążki międzykręgowe. Część lędźwiowa jest nieustannie poddawana dużym obciążeniom, które ostatecznie wywołują początek choroby.
Przyczyny choroby
Jedną z najczęstszych przyczyn takiego schorzenia jest osteochondroza w postaci przewlekłej. Ponadto następujące przyczyny mogą powodować dorsopatię przy pomocy kodu ICD 10:
- niesprawności w pracy odporności;
- choroby zakaźne;
- uraz i uszkodzenie kręgosłupa o charakterze mechanicznym;
- krytyczne obciążenia fizyczne;
- choroby układu sercowego lub naczyniowego;
- siedzący tryb życia, siedzący tryb pracy i niski poziom aktywności fizycznej;
- predyspozycje genetyczne;
- otyłość.
Mikropęknięcia, zatrucie chemikaliami, truciznami i szereg niekorzystnych czynników pogodowych lub produkcyjnych mogą prowadzić do procesów zapalnych i patologicznych w okolicy pleców. Przyczyny dorsopatii często pokrywają się z niedożywieniem z dużą ilością konserw, tłustych, wędzonych, słonych potraw i półproduktów. Zwiększona konsumpcja farmaceutyków, przewlekły stres i niedobory witamin w podobny sposób prowadzą do zniszczenia kręgosłupa.
Ważne! Taka dorsopatia ma charakter związany z wiekiem i często rozwija się z powodu starzenia tkanek łącznych i międzykręgowych.Dlatego można zapobiec dolegliwości tylko za pomocą szeregu kompleksowych i zapobiegawczych środków.
Objawy
Jeśli pierwszy etap rozwoju nie pociąga za sobą poważne dorsopathies dyskomfort, to następnym krokiem jest ból i wyraźny przynosi wiele niedogodności. Te dwa ostatnie etapy charakteryzują falujący ze względu na kompresję dysku lędźwiowego i tkanki nerwowej, silny ból i upośledzenie czułości w kończynach dolnych. Możliwe jest także rozróżnienie następujących symptomów związanych z dorsopatią z kodem ICD-10:
- slabost, uczucie zmęczenia i letargu, któremu może towarzyszyć utrata przytomności;
- zespół bólowy zwiększa się bezpośrednio w momencie wysiłku fizycznego;
- zaburzenie oddawania moczu, drętwienie kończyn regionu krzyżowego i miednicy;
- ból zlokalizowany w dolnej części pleców i w jamie brzusznej;
- ostre skoki ciśnienia tętniczego w połączeniu z utratą koordynacji i oszałamiającym chodem.
To ważne! Lędźwiowe dorsopathies charakteryzuje się bardzo silnym bólem, który nie pomaga pozbyć się większości leków przeciwbólowych farmaceutycznych sprzedawanych bez recepty.Dlatego w przypadku takich objawów należy niezwłocznie skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem.
Diagnostyka
Przede wszystkim, właściwy lekarz musi wykonać badanie wzrokowe, w tym badanie dotykowe i analizę skarg pacjentów. Ponadto pacjent musi przejść szereg analiz biochemicznych i, jeśli to konieczne, przejść przez tomografię komputerową, badanie rezonansu magnetycznego i wykonać zdjęcie rentgenowskie obszaru problemowego. Rozpoznanie powinno opierać się na indywidualnych cechach pacjenta. Ze względu na dokładne dane z wyników badań możliwe jest ustalenie przyczyny i całkowite pozbycie się tej choroby.
Jak leczyć dorsopatię
Leczenie szpitalne obejmuje unieruchomienie pacjenta przez okres jednego tygodnia lub dłużej. Pacjent jest umocowany w określonej pozycji na twardym łóżku ze specjalnym gorsecie i poduszką ortopedyczną.
Leczenie farmakologiczne powołuje się w ściśle określonej kolejności po dokładnym badaniu historii medycznej. Obejmuje wiele niesteroidowych leków przeciwzapalnych, chondroprotektorów, leków zwiotczających mięśnie, witamin i minerałów.
W przypadku ciężkich zaostrzeń choroby zwykle stosuje się leki przeciwbólowe i maści o wyraźnym działaniu miejscowym. Dzięki zastosowaniu takich urządzeń pomocniczych możliwe jest znaczne zmniejszenie intensywności zespołu bólowego, przywrócenie ukrwienia w obszarze problemowym i usunięcie zapalenia. Następujące metody miały dobry czas w leczeniu dorsopatii:
- terapia manualna;
- różne procedury fizjoterapeutyczne, w tym elektroforeza i ekspozycja na parafinę
- przyjmowanie witamin z grupy B;
- ćwiczenie, którym należy się zająć codziennie;
- Interwencja chirurgiczna i blokady Novocain są stosowane tylko w najbardziej skrajnych przypadkach.
Dorsopatia, tak czy inaczej, wiąże się ze zmniejszeniem napięcia mięśni wspierających kręgosłup. Dlatego regularna aktywność fizyczna jest jednym z głównych składników skutecznego leku na tę chorobę. Najlepsze wyniki wykazuje leczenie zachowawcze w połączeniu z medycyną ludową, fitoterapią i odbudową kultury fizycznej. Dieta pacjenta powinna zawierać minimalną ilość smażonych i tłustych potraw.Zaleca się pokarmy bogate w białko, fosfor, wapń, świeże warzywa i owoce.
